سکوت پونه

کودکم فرزندم دلبندم سلام .منو ببخش مامانتو ببخش که هنوز توی شوکه و هنوز اونجوری که باید نتونسته برات خوشحالی کن مامانی رو ببخش ک هنوز توی فکر و خیال داروها و دکترهاشه .توی فکر خیال اینکه تو فقط جون سا سکوت پونه...

نی نی جونم سلام امروز رفتیم یازده هفتگی؛ ب امید خدا یک چهارم بارداریم گذشت با غم با استرس خلاصه گذشت. یک هفته دیگه میرم ntامیدوارم این مرحله هم ب سلامتی بگذره نمیدونم دخملی یا پسر ولی عشقمی عشقم

سکوت پونه...

بیست روز مونده ب عید.اسفند عجیبی رو میگذرونم.دکترای همدان جوابم کردن گفتنم برم تهران .ادم  ورم پاهام وحشتناکه و چشام ک باز نمیشه. یک روز خوبم یک روز بد .شنبه ظهر بستری شدم و سه شنبه ظهر مرخص شدم.بچه سالمه .حالشم خوبه ولی مامان بچه خوب نیس کلیه هام خسته شدن دیگه نمیکشن.امروز رفتم چهارده هفتگی .حس میکنم جنین من داره تکون میخوره آروم آروم.واسه کارم استعلاجی نوشتن یک ماه.این روزا هم میگذره اگه زنده بمونم.حجم کورتنم سنگین شده وزنم سنگین تر.باید سعی کنم خودمو نبازم

سکوت پونه...

ب جز خدا کسی نمیدونه چه سرگذشتی چ عمری در انتظارمونه.شاید همین فردا تموم بشیم قصه غصه هامونم بسته بشه.به هر حال نی نی جان پونزده هفتگیت مبارک گرچه من با مرگ دست و پنجه نرم میکنم تا تو بمونی تا من بتونم بمونم مامانت بشم ولی اگر هم نشد دیگه نشده.توکل ب خدا

سکوت پونه...

خیلی خیلی سختو و تلخه اگر نتونی امید داشته باشی اگر نتونی خوشحالی کنی برای بارداریت برای تو راهیت اینکه سرنوشتش معلوم نیس اینکه سرنوشت خودت معلوم نیست میخام بگم شونزده هفتگیت مبارک شونزده هفته از عمر سکوت پونه...